doappar
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | doappar | doabbarat | 
| Accusatif Génitif | doabbara | doabbariid | 
| Illatif | doabbarii | doabbariidda | 
| Locatif | doabbaris | doabbariin | 
| Comitatif | doabbariin | doabbariiguin | 
| Essif | doapparin | |
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Duel | Pluriel | 
|---|---|---|---|
| 1re personne | doabbaran | doabbareame | doabbareamet | 
| 2e personne | doabbarat | doabbareatte | doabbareattet | 
| 3e personne | doabbaris | doabbareaskka | doabbareaset | 
doappar /ˈdoɑ̯pːɑr/
- Déchet, ordure.
- Mánnodaga ja disdaga eai gurrejuvvo doabbarat. — (avvir.no)- Les ordures ne seront pas ramassées [vidées] lundi et mardi.
 
 
Synonymes
Dérivés
- doapparbiila — camion poubelle
- doapparlihtti — bac à ordures