diyalcʼhañ
: diyalcʼhan
Étymologie
Verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | diyalcʼhañ |
| Adoucissante | ziyalcʼhañ |
| Durcissante | tiyalcʼhañ |
diyalcʼhañ \diˈjal.ɣã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale diyalcʼh-
Variantes
- diyalcʼhiñ
Antonymes
- yalcʼhañ
Dérivés
- diyalcʼhadur
- diyalcʼhet
Références
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 362b