diwiděrować
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
diwiděrować \di.u̯i.dʲɪ.ʀɔ.u̯aʧ\ imperfectif transitif
Synonymes
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | diwiděruju | diwiděrujemoj | diwiděrujemy |
| 2e personne | diwiděruješ | diwiděrujetej diwiděrujetaj |
diwiděrujeće |
| 3e personne | diwiděruje | diwiděrujetej diwiděrujetaj |
diwiděruja diwiděruju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | diwiděrowach | diwiděrowachmoj | diwiděrowachmy |
| 2e personne | diwiděrowaše | diwiděrowaštej | diwiděrowašće |
| 3e personne | diwiděrowaše | diwiděrowaštej | diwiděrowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | diwiděrujmoj | diwiděrujmy |
| 2e personne | diwiděruj | diwiděrujtej diwiděrujtaj |
diwiděrujće |
| 3e personne | diwiděruj njech diwiděruje |
diwiděrujtej diwiděrujtaj |
diwiděruju njech diwiděruja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | diwiděrował | diwiděrowałoj | diwiděrowali |
| féminin | diwiděrowała | diwiděrowałe | |
| neutre | diwiděrowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : diwiděrujo Présent II : diwiděrujcy Passé : diwiděrowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | diwiděrowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | diwiděrowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | diwiděrowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | diwiděrowacy | diwiděrowace | diwiděrowaca | diwiděrowacaj | diwiděrowacej | diwiděrowacy | diwiděrowace | ||
| GÉNITIF | diwiděrowaceho | diwiděrowaceje | diwiděrowaceju | diwiděrowacych | |||||
| DATIF | diwiděrowacemu | diwiděrowacej | diwiděrowacymaj | diwiděrowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | diwiděrowace | diwiděrowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | diwiděrowacym | diwiděrowacej | diwiděrowacymaj | diwiděrowacymi | |||||
| LOCATIF | diwiděrowacym | diwiděrowacej | diwiděrowacymaj | diwiděrowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | diwiděrowany | diwiděrowane | diwiděrowana | diwiděrowanaj | diwiděrowanej | diwiděrowany | diwiděrowane | ||
| GÉNITIF | diwiděrowaneho | diwiděrowaneje | diwiděrowaneju | diwiděrowanych | |||||
| DATIF | diwiděrowanemu | diwiděrowanej | diwiděrowanymaj | diwiděrowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | diwiděrowane | diwiděrowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | diwiděrowanym | diwiděrowanej | diwiděrowanymaj | diwiděrowanymi | |||||
| LOCATIF | diwiděrowanym | diwiděrowanej | diwiděrowanymaj | diwiděrowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | diwiděrowanje | diwiděrowani | diwiděrowanja | ||||||
| GÉNITIF | diwiděrowanja | diwiděrowanjow | diwiděrowanjow | ||||||
| DATIF | diwiděrowanju | diwiděrowanjomaj | diwiděrowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | diwiděrowanje | diwiděrowani | diwiděrowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | diwiděrowanjom | diwiděrowanjomaj | diwiděrowanjemi | ||||||
| LOCATIF | diwiděrowanju | diwiděrowanjomaj | diwiděrowanjach | ||||||