diwarbennor
Forme de préposition
| Personne | Forme 1 | Forme 2 |
|---|---|---|
| 1re du sing. | diwar ma fenn | diwarbennon |
| 2e du sing. | diwar da benn | diwarbennout |
| 3e masc. du sing. | diwar e benn | diwarbennañ |
| 3e fém. du sing. | diwar he fenn | diwarbenni |
| 1re du plur. | diwar hor penn | diwarbennomp |
| 2e du plur. | diwar ho penn | diwarbennocʼh |
| 3e du plur. | diwar o fenn | diwarbenno ou diwarbenne |
| Impersonnel | diwar ar penn | diwarbennor |
diwarbennor \diwarˈbɛnːɔr\
- Forme conjuguée à l'impersonnel de la préposition diwar-benn.
Komz alies diwarbennor an unan a zo kasaüs d’ar re all.
— (Visant Fave, Ar ragano gourfenger "or", in Feiz ha Breiz, no 3-4, mars-avril 1943, page 271)- Parler souvent de soi-même est très désagréable pour les autres.