divlapú
Étymologie
- Dérivé de la préposition div (« hors de »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | divlapú | divlapuyú | divlaputú |
| 2e du sing. | divlapul | divlapuyul | divlaputul |
| 3e du sing. | divlapur | divlapuyur | divlaputur |
| 1re du plur. | divlaput | divlapuyut | divlaputut |
| 2e du plur. | divlapuc | divlapuyuc | divlaputuc |
| 3e du plur. | divlapud | divlapuyud | divlaputud |
| 4e du plur. | divlapuv | divlapuyuv | divlaputuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
divlapú \divlaˈpu\ transitif
Prononciation
- France : écouter « divlapú [divlaˈpu] »
Références
- « divlapú », dans Kotapedia