divatcetaká
Étymologie
- Dérivé de divatcetaka (« coiffe »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | divatcetaká | divatcetakayá | divatcetakatá |
| 2e du sing. | divatcetakal | divatcetakayal | divatcetakatal |
| 3e du sing. | divatcetakar | divatcetakayar | divatcetakatar |
| 1re du plur. | divatcetakat | divatcetakayat | divatcetakatat |
| 2e du plur. | divatcetakac | divatcetakayac | divatcetakatac |
| 3e du plur. | divatcetakad | divatcetakayad | divatcetakatad |
| 4e du plur. | divatcetakav | divatcetakayav | divatcetakatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
divatcetaká \divatʃɛtaˈka\ ou \divatʃetaˈka\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « divatcetaká [divatʃɛtaˈka] »
Références
- « divatcetaká », dans Kotapedia