diuturnus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | diuturnus | diuturnă | diuturnum | diuturnī | diuturnae | diuturnă |
| Vocatif | diuturne | diuturnă | diuturnum | diuturnī | diuturnae | diuturnă |
| Accusatif | diuturnum | diuturnăm | diuturnum | diuturnōs | diuturnās | diuturnă |
| Génitif | diuturnī | diuturnae | diuturnī | diuturnōrŭm | diuturnārŭm | diuturnōrŭm |
| Datif | diuturnō | diuturnae | diuturnō | diuturnīs | diuturnīs | diuturnīs |
| Ablatif | diuturnō | diuturnā | diuturnō | diuturnīs | diuturnīs | diuturnīs |
diuturnus \Prononciation ?\ ; première classe
- Qui dure longtemps, qui vit longtemps, long.
diuturnus sub injuria pluviarum
— (Col.)- qui résiste longtemps à l'action de la pluie.
Synonymes
Dérivés
- diuturne (« longtemps »)
- diuturnitas (« longueur de temps, longue durée »)
Références
- « diuturnus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage