disukedá
Étymologie
- Dérivé de disuké (« regarder »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | disukedá | disukedayá | disukedatá |
| 2e du sing. | disukedal | disukedayal | disukedatal |
| 3e du sing. | disukedar | disukedayar | disukedatar |
| 1re du plur. | disukedat | disukedayat | disukedatat |
| 2e du plur. | disukedac | disukedayac | disukedatac |
| 3e du plur. | disukedad | disukedayad | disukedatad |
| 4e du plur. | disukedav | disukedayav | disukedatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
disukedá \disukɛˈda\ ou \disukeˈda\ transitif
Prononciation
- France : écouter « disukedá [disukɛˈda] »
Références
- « disukedá », dans Kotapedia