dissonanterem
Allemand
Forme d’adjectif
dissonanterem
\dɪsoˈnantəʁəm\
Datif masculin singulier de la déclinaison forte du comparatif de
dissonant
.
Datif neutre singulier de la déclinaison forte du comparatif de
dissonant
.
Prononciation
Berlin
: écouter «
dissonanterem
[dɪsoˈnantəʁəm]
»