dissolve
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe dissoudre | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que je dissolve |
| qu’il/elle/on dissolve | ||
dissolve \di.sɔlv\
Prononciation
- Canada (Shawinigan) : écouter « dissolve [Prononciation ?] »
Anglais
Étymologie
- Du latin dissolvere.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to dissolve \dɪˈzɒlv\ ou \dɪˈzɑlv\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
dissolves \dɪˈzɒlvz\ ou \dɪˈzɑlvz\ |
| Prétérit | dissolved \dɪˈzɒlvd\ ou \dɪˈzɑlvd\ |
| Participe passé | dissolved \dɪˈzɒlvd\ ou \dɪˈzɑlvd\ |
| Participe présent | dissolving \dɪˈzɒl.vɪŋ\ ou \dɪˈzɑl.vɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
Nom commun
dissolve \dɪˈzɒlv\ (Royaume-Uni), \dɪˈzɑlv\ (États-Unis)
- (Cinéma) Fondu.
Prononciation
\dɪˈzɒlv\ (Royaume-Uni)
- Royaume-Uni (Sud de l'Angleterre) : écouter « dissolve [Prononciation ?] »
\dɪˈzɑlv\ (États-Unis)
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe dissolver | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela dissolve | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) dissolve |
dissolve \di.ˈsoɫ.vɨ\ (Lisbonne) \dʒi.ˈsow.vi\ (São Paulo)