disculpa
: disculpá
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe disculper | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on disculpa | ||
disculpa \dis.kyl.pa\
- Troisième personne du singulier du passé simple de disculper.
Espagnol
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| disculpa | disculpas |
disculpa \disˈkul.pa\ féminin
- Excuse.
- Pedir disculpas, demander pardon.
Dérivés
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe disculpar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) disculpa | ||
| Impératif | Présent | (tú) disculpa |
disculpa \disˈkul.pa\
Prononciation
- Madrid : \disˈkul.pa\
- Séville : \dihˈkul.pa\
- Mexico, Bogota : \d(i)sˈkul.pa\
- Santiago du Chili, Caracas : \dihˈkul.pa\
- Venezuela : écouter « disculpa [dihˈkul.pa] »
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage