dingues
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin et féminin |
dingue | dingues |
| \dɛ̃ɡ\ | ||
dingues \dɛ̃ɡ\ masculin et féminin identiques
- Pluriel de dingue
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin et féminin |
dingue | dingues |
| \dɛ̃ɡ\ | ||
dingues \dɛ̃ɡ\ masculin et féminin identiques
- Pluriel de dingue.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe dinguer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu dingues | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu dingues | ||
dingues \dɛ̃ɡ\
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « dingues [Prononciation ?] »
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes