dimvebá
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | dimvebá | dimvebayá | dimvebatá |
| 2e du sing. | dimvebal | dimvebayal | dimvebatal |
| 3e du sing. | dimvebar | dimvebayar | dimvebatar |
| 1re du plur. | dimvebat | dimvebayat | dimvebatat |
| 2e du plur. | dimvebac | dimvebayac | dimvebatac |
| 3e du plur. | dimvebad | dimvebayad | dimvebatad |
| 4e du plur. | dimvebav | dimvebayav | dimvebatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
dimvebá \dimvɛˈba\ ou \dimveˈba\ bitransitif
- Lever les obligations de.
Prononciation
- France : écouter « dimvebá [dimvɛˈba] »
Références
- « dimvebá », dans Kotapedia