dimatcé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | dimatcé | dimatceyé | dimatceté |
| 2e du sing. | dimatcel | dimatceyel | dimatcetel |
| 3e du sing. | dimatcer | dimatceyer | dimatceter |
| 1re du plur. | dimatcet | dimatceyet | dimatcetet |
| 2e du plur. | dimatcec | dimatceyec | dimatcetec |
| 3e du plur. | dimatced | dimatceyed | dimatceted |
| 4e du plur. | dimatcev | dimatceyev | dimatcetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
dimatcé \dimatˈʃɛ\ ou \dimatˈʃe\ transitif
Prononciation
- France : écouter « dimatcé [dimatˈʃɛ] »
Références
- « dimatcé », dans Kotapedia