dilká
Étymologie
- Dérivé de dilk (« fenêtre »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | dilká | dilkayá | dilkatá |
| 2e du sing. | dilkal | dilkayal | dilkatal |
| 3e du sing. | dilkar | dilkayar | dilkatar |
| 1re du plur. | dilkat | dilkayat | dilkatat |
| 2e du plur. | dilkac | dilkayac | dilkatac |
| 3e du plur. | dilkad | dilkayad | dilkatad |
| 4e du plur. | dilkav | dilkayav | dilkatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « dilká [dilˈka] »
Références
- « dilká », dans Kotapedia