diktár
: diktar
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | diktár | diktárat |
| Accusatif Génitif |
diktára | diktáriid |
| Illatif | diktárii | diktáriidda |
| Locatif | diktáris | diktáriin |
| Comitatif | diktáriin | diktáriiguin |
| Essif | diktárin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | diktáran | diktáreame | diktáreamet |
| 2e personne | diktárat | diktáreatte | diktáreattet |
| 3e personne | diktáris | diktáreaskka | diktáreaset |
diktár /ˈdiktar/
- (Poésie) Poète, poétesse.
Diktár ferte leat duostil, ferte duostat cealkit juoidá. Jus son ii daga dan, gii dalle sáhttá dan dahkat?
— (assi Bártaváris)- Un poète se doit d’être audacieux et est obligé d’exprimer quelque chose. S’il ne le fait pas, qui alors peut le faire ?
Synonymes
- diktačálli
- diktejeaddji
- poehta