digá
Étymologie
- Dérivé de dig (« plomb »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | digá | digayá | digatá |
| 2e du sing. | digal | digayal | digatal |
| 3e du sing. | digar | digayar | digatar |
| 1re du plur. | digat | digayat | digatat |
| 2e du plur. | digac | digayac | digatac |
| 3e du plur. | digad | digayad | digatad |
| 4e du plur. | digav | digayav | digatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « digá [diˈga] »
Références
- « digá », dans Kotapedia