diferencować

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

diferencować \di.fe.ʀen.ʦo.u̯aʧ\ imperfectif transitif

  1. Différencier.

Synonymes

Conjugaison

Conjugaison du verbe diferencować 
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne diferencuju diferencujemoj diferencujemy
2e personne diferencuješ diferencujetej
diferencujetaj		 diferencujeće
3e personne diferencuje diferencujetej
diferencujetaj		 diferencuja
diferencuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne diferencowach diferencowachmoj diferencowachmy
2e personne diferencowaše diferencowaštej diferencowašće
3e personne diferencowaše diferencowaštej diferencowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - diferencujmoj diferencujmy
2e personne diferencuj diferencujtej
diferencujtaj		 diferencujće
3e personne diferencuj
njech diferencuje		 diferencujtej
diferencujtaj		 diferencuju
njech diferencuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin diferencował diferencowałoj diferencowali
féminin diferencowała diferencowałe
neutre diferencowało
TRANSGRESSIF Présent I : diferencujo
Présent II : diferencujcy
Passé : diferencowawši
PARTICIPE PRÉSENT diferencowacy
PARTICIPE PASSÉ diferencowany
SUBSTANTIF VERBAL diferencowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF diferencowacy diferencowace diferencowaca diferencowacaj diferencowacej diferencowacy diferencowace
GÉNITIF diferencowaceho diferencowaceje diferencowaceju diferencowacych
DATIF diferencowacemu diferencowacej diferencowacymaj diferencowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. diferencowace diferencowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL diferencowacym diferencowacej diferencowacymaj diferencowacymi
LOCATIF diferencowacym diferencowacej diferencowacymaj diferencowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF diferencowany diferencowane diferencowana diferencowanaj diferencowanej diferencowany diferencowane
GÉNITIF diferencowaneho diferencowaneje diferencowaneju diferencowanych
DATIF diferencowanemu diferencowanej diferencowanymaj diferencowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. diferencowane diferencowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL diferencowanym diferencowanej diferencowanymaj diferencowanymi
LOCATIF diferencowanym diferencowanej diferencowanymaj diferencowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF diferencowanje diferencowani diferencowanja
GÉNITIF diferencowanja diferencowanjow diferencowanjow
DATIF diferencowanju diferencowanjomaj diferencowanjam
ACCUSATIF diferencowanje diferencowani diferencowanja
INSTRUMENTAL diferencowanjom diferencowanjomaj diferencowanjemi
LOCATIF diferencowanju diferencowanjomaj diferencowanjach
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.