difennet

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté difennet
Adoucissante zifennet
Durcissante tifennet

difennet \di.ˈfɛ.nːet\

  1. Participe passé du verbe difenn/difenniñ.
    • E skolaj Kintin avat ne voe ket difennet outañ komz brezhoneg.  (Goulcʼhan Kervella, Glenmor, skrivagner brezhonek, in Al Liamm, no 387, juillet-août 2011, page 76)
      Cependant, au collège de Quintin, on ne lui défendit pas de parler breton.
  2. Troisième personne du singulier de l’impératif du verbe difenn/difenniñ.