diehtemeahttunvuohta
Étymologie
- De diehtemeahttun (« ignorant ») avec le suffixe de dérivation nominale -vuohta.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | diehtemeahttunvuohta | diehtemeahttunvuođat |
| Accusatif Génitif |
diehtemeahttunvuođa | diehtemeahttunvuođaid |
| Illatif | diehtemeahttunvuhtii | diehtemeahttunvuođaide |
| Locatif | diehtemeahttunvuođas | diehtemeahttunvuođain |
| Comitatif | diehtemeahttunvuođain | diehtemeahttunvuođaiguin |
| Essif | diehtemeahttunvuohtan | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | diehtemeahttunvuohtan | diehtemeahttunvuohtame | diehtemeahttunvuohtamet |
| 2e personne | diehtemeahttunvuohtat | diehtemeahttunvuohtade | diehtemeahttunvuohtadet |
| 3e personne | diehtemeahttunvuohtas | diehtemeahttunvuohtaska | diehtemeahttunvuohtaset |
diehtemeahttunvuohta /ˈdie̯htemeæ̯hːtunvuo̯htɑ/