dibluñvañ
: dibluñvan
Étymologie
Verbe
| Mutation | Infinitif |
|---|---|
| Non muté | dibluñvañ |
| Adoucissante | zibluñvañ |
| Durcissante | tibluñvañ |
dibluñvañ \di.ˈblỹː.(v)ã\ transitif direct (voir la conjugaison), base verbale dibluñv-
Variantes
- dibluñvat
- dibluñviñ
Synonymes
Dérivés
- dibluñverezh
- dibluñvet
Références
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 1040a