diblować
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
diblować \di.blo.u̯aʧ\ imperfectif transitif
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | dibluju | diblujemoj | diblujemy |
| 2e personne | dibluješ | diblujetej diblujetaj |
diblujeće |
| 3e personne | dibluje | diblujetej diblujetaj |
dibluja dibluju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | diblowach | diblowachmoj | diblowachmy |
| 2e personne | diblowaše | diblowaštej | diblowašće |
| 3e personne | diblowaše | diblowaštej | diblowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | diblujmoj | diblujmy |
| 2e personne | dibluj | diblujtej diblujtaj |
diblujće |
| 3e personne | dibluj njech dibluje |
diblujtej diblujtaj |
dibluju njech dibluja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | diblował | diblowałoj | diblowali |
| féminin | diblowała | diblowałe | |
| neutre | diblowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : diblujo Présent II : diblujcy Passé : diblowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | diblowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | diblowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | diblowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | diblowacy | diblowace | diblowaca | diblowacaj | diblowacej | diblowacy | diblowace | ||
| GÉNITIF | diblowaceho | diblowaceje | diblowaceju | diblowacych | |||||
| DATIF | diblowacemu | diblowacej | diblowacymaj | diblowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | diblowace | diblowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | diblowacym | diblowacej | diblowacymaj | diblowacymi | |||||
| LOCATIF | diblowacym | diblowacej | diblowacymaj | diblowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | diblowany | diblowane | diblowana | diblowanaj | diblowanej | diblowany | diblowane | ||
| GÉNITIF | diblowaneho | diblowaneje | diblowaneju | diblowanych | |||||
| DATIF | diblowanemu | diblowanej | diblowanymaj | diblowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | diblowane | diblowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | diblowanym | diblowanej | diblowanymaj | diblowanymi | |||||
| LOCATIF | diblowanym | diblowanej | diblowanymaj | diblowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | diblowanje | diblowani | diblowanja | ||||||
| GÉNITIF | diblowanja | diblowanjow | diblowanjow | ||||||
| DATIF | diblowanju | diblowanjomaj | diblowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | diblowanje | diblowani | diblowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | diblowanjom | diblowanjomaj | diblowanjemi | ||||||
| LOCATIF | diblowanju | diblowanjomaj | diblowanjach | ||||||