dezertować

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

dezertować \de.zeʀ.to.u̯aʧ\ imperfectif transitif

  1. Déserter.

Synonymes

Conjugaison

Conjugaison du verbe dezertować 
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne dezertuju dezertujemoj dezertujemy
2e personne dezertuješ dezertujetej
dezertujetaj		 dezertujeće
3e personne dezertuje dezertujetej
dezertujetaj		 dezertuja
dezertuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne dezertowach dezertowachmoj dezertowachmy
2e personne dezertowaše dezertowaštej dezertowašće
3e personne dezertowaše dezertowaštej dezertowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - dezertujmoj dezertujmy
2e personne dezertuj dezertujtej
dezertujtaj		 dezertujće
3e personne dezertuj
njech dezertuje		 dezertujtej
dezertujtaj		 dezertuju
njech dezertuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin dezertował dezertowałoj dezertowali
féminin dezertowała dezertowałe
neutre dezertowało
TRANSGRESSIF Présent I : dezertujo
Présent II : dezertujcy
Passé : dezertowawši
PARTICIPE PRÉSENT dezertowacy
PARTICIPE PASSÉ dezertowany
SUBSTANTIF VERBAL dezertowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF dezertowacy dezertowace dezertowaca dezertowacaj dezertowacej dezertowacy dezertowace
GÉNITIF dezertowaceho dezertowaceje dezertowaceju dezertowacych
DATIF dezertowacemu dezertowacej dezertowacymaj dezertowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. dezertowace dezertowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL dezertowacym dezertowacej dezertowacymaj dezertowacymi
LOCATIF dezertowacym dezertowacej dezertowacymaj dezertowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF dezertowany dezertowane dezertowana dezertowanaj dezertowanej dezertowany dezertowane
GÉNITIF dezertowaneho dezertowaneje dezertowaneju dezertowanych
DATIF dezertowanemu dezertowanej dezertowanymaj dezertowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. dezertowane dezertowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL dezertowanym dezertowanej dezertowanymaj dezertowanymi
LOCATIF dezertowanym dezertowanej dezertowanymaj dezertowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF dezertowanje dezertowani dezertowanja
GÉNITIF dezertowanja dezertowanjow dezertowanjow
DATIF dezertowanju dezertowanjomaj dezertowanjam
ACCUSATIF dezertowanje dezertowani dezertowanja
INSTRUMENTAL dezertowanjom dezertowanjomaj dezertowanjemi
LOCATIF dezertowanju dezertowanjomaj dezertowanjach
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.