deuec’h
Breton
Forme de verbe
Mutation
Forme
Non muté
deuec’h
Adoucissante
zeuec’h
Mixte
teuec’h
deuec’h
\ˈdøː.ɛx\
Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif du verbe
dont
.
Variantes dialectales
(
Vannetais
)
daec’h