desorganizować

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

desorganizować \de.sɔʀ.ɡa.ni.zo.u̯aʧ\ imperfectif transitif

  1. Désorganiser.

Conjugaison

Conjugaison du verbe desorganizować 
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne desorganizuju desorganizujemoj desorganizujemy
2e personne desorganizuješ desorganizujetej
desorganizujetaj		 desorganizujeće
3e personne desorganizuje desorganizujetej
desorganizujetaj		 desorganizuja
desorganizuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne desorganizowach desorganizowachmoj desorganizowachmy
2e personne desorganizowaše desorganizowaštej desorganizowašće
3e personne desorganizowaše desorganizowaštej desorganizowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - desorganizujmoj desorganizujmy
2e personne desorganizuj desorganizujtej
desorganizujtaj		 desorganizujće
3e personne desorganizuj
njech desorganizuje		 desorganizujtej
desorganizujtaj		 desorganizuju
njech desorganizuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin desorganizował desorganizowałoj desorganizowali
féminin desorganizowała desorganizowałe
neutre desorganizowało
TRANSGRESSIF Présent I : desorganizujo
Présent II : desorganizujcy
Passé : desorganizowawši
PARTICIPE PRÉSENT desorganizowacy
PARTICIPE PASSÉ desorganizowany
SUBSTANTIF VERBAL desorganizowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF desorganizowacy desorganizowace desorganizowaca desorganizowacaj desorganizowacej desorganizowacy desorganizowace
GÉNITIF desorganizowaceho desorganizowaceje desorganizowaceju desorganizowacych
DATIF desorganizowacemu desorganizowacej desorganizowacymaj desorganizowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. desorganizowace desorganizowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL desorganizowacym desorganizowacej desorganizowacymaj desorganizowacymi
LOCATIF desorganizowacym desorganizowacej desorganizowacymaj desorganizowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF desorganizowany desorganizowane desorganizowana desorganizowanaj desorganizowanej desorganizowany desorganizowane
GÉNITIF desorganizowaneho desorganizowaneje desorganizowaneju desorganizowanych
DATIF desorganizowanemu desorganizowanej desorganizowanymaj desorganizowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. desorganizowane desorganizowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL desorganizowanym desorganizowanej desorganizowanymaj desorganizowanymi
LOCATIF desorganizowanym desorganizowanej desorganizowanymaj desorganizowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF desorganizowanje desorganizowani desorganizowanja
GÉNITIF desorganizowanja desorganizowanjow desorganizowanjow
DATIF desorganizowanju desorganizowanjomaj desorganizowanjam
ACCUSATIF desorganizowanje desorganizowani desorganizowanja
INSTRUMENTAL desorganizowanjom desorganizowanjomaj desorganizowanjemi
LOCATIF desorganizowanju desorganizowanjomaj desorganizowanjach
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.