derroche

Espagnol

Étymologie

Déverbal de derrochar.

Nom commun

SingulierPluriel
derroche derroches

derroche \deˈro.t͡ʃe\ masculin

  1. Gaspillage.

Synonymes

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe derrochar
Subjonctif Présent que (yo) derroche
que (tú) derroche
que (vos) derroche
que (él/ella/ello/usted) derroche
que (nosotros-as) derroche
que (vosotros-as) derroche
que (os) derroche
(ellos-as/ustedes) derroche
Imparfait (en -ra) que (yo) derroche
que (tú) derroche
que (vos) derroche
que (él/ella/ello/usted) derroche
que (nosotros-as) derroche
que (vosotros-as) derroche
que (os) derroche
(ellos-as/ustedes) derroche
Imparfait (en -se) que (yo) derroche
que (tú) derroche
que (vos) derroche
que (él/ella/ello/usted) derroche
que (nosotros-as) derroche
que (vosotros-as) derroche
que (os) derroche
(ellos-as/ustedes) derroche
Futur que (yo) derroche
que (tú) derroche
que (vos) derroche
que (él/ella/ello/usted) derroche
que (nosotros-as) derroche
que (vosotros-as) derroche
que (os) derroche
(ellos-as/ustedes) derroche
Impératif Présent (tú) derroche
(vos) derroche
(usted) derroche
(nosotros-as) derroche
(vosotros-as) derroche
(os) derroche
(ustedes) derroche

derroche \deˈro.t͡ʃe\

  1. Première personne du singulier du présent du subjonctif de derrochar.
  2. Troisième personne du singulier du présent du subjonctif de derrochar.
  3. Troisième personne du singulier de l’impératif de derrochar.

Prononciation