dercʼhent
Étymologie
Nom commun
dercʼhent \ˈdɛr.ɣɛn(t)\ masculin
- Veille.
- O ! macʼh oufecʼh pegement a vad a ra da galon ur soudard kristen, dercʼhent an emgann, en dervezh a-raok mont dʼar bed all marteze, kaout a-zindan e zorn ur beleg evit reiñ dezhañ, en anv Doue, ar pardon eus e becʼhedoù ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 216)- Oh ! si vous saviez quel bien ça fait au cœur d’un soldat chrétien, la veille d’un combat, le jour avant d’aller peut-être dans l’autre monde, d’avoir à sa disposition un prêtre pour lui accorder, au nom de Dieu, le pardon de ses péchés.
 
 
Dérivés
- dercʼhent-decʼh (« avant-veille »)
Anagrammes
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499