denuncować

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

denuncować \de.nun.ʦo.u̯aʧ\ imperfectif transitif

  1. Dénoncer.

Synonymes

Conjugaison

Conjugaison du verbe denuncować 
PRÉSENT Singulier Duel Pluriel
1re personne denuncuju denuncujemoj denuncujemy
2e personne denuncuješ denuncujetej
denuncujetaj		 denuncujeće
3e personne denuncuje denuncujetej
denuncujetaj		 denuncuja
denuncuju
PRÉTÉRIT Singulier Duel Pluriel
1re personne denuncowach denuncowachmoj denuncowachmy
2e personne denuncowaše denuncowaštej denuncowašće
3e personne denuncowaše denuncowaštej denuncowachu
IMPÉRATIF Singulier Duel Pluriel
1re personne - denuncujmoj denuncujmy
2e personne denuncuj denuncujtej
denuncujtaj		 denuncujće
3e personne denuncuj
njech denuncuje		 denuncujtej
denuncujtaj		 denuncuju
njech denuncuja
PASSÉ Singulier Duel Pluriel
masculin denuncował denuncowałoj denuncowali
féminin denuncowała denuncowałe
neutre denuncowało
TRANSGRESSIF Présent I : denuncujo
Présent II : denuncujcy
Passé : denuncowawši
PARTICIPE PRÉSENT denuncowacy
PARTICIPE PASSÉ denuncowany
SUBSTANTIF VERBAL denuncowanje
Déclinaison du participe présent
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF denuncowacy denuncowace denuncowaca denuncowacaj denuncowacej denuncowacy denuncowace
GÉNITIF denuncowaceho denuncowaceje denuncowaceju denuncowacych
DATIF denuncowacemu denuncowacej denuncowacymaj denuncowacym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. denuncowace denuncowacu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL denuncowacym denuncowacej denuncowacymaj denuncowacymi
LOCATIF denuncowacym denuncowacej denuncowacymaj denuncowacych
Déclinaison du participe passé
CAS Singulier Duel Pluriel
masculin neutre féminin masculin neutre féminin masculin neutre féminin
NOMINATIF denuncowany denuncowane denuncowana denuncowanaj denuncowanej denuncowany denuncowane
GÉNITIF denuncowaneho denuncowaneje denuncowaneju denuncowanych
DATIF denuncowanemu denuncowanej denuncowanymaj denuncowanym
ACCUSATIF Nom. ou Gén. denuncowane denuncowanu Nom. ou Gén. Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL denuncowanym denuncowanej denuncowanymaj denuncowanymi
LOCATIF denuncowanym denuncowanej denuncowanymaj denuncowanych
Déclinaison du substantif verbal
CAS Singulier Duel Pluriel
NOMINATIF denuncowanje denuncowani denuncowanja
GÉNITIF denuncowanja denuncowanjow denuncowanjow
DATIF denuncowanju denuncowanjomaj denuncowanjam
ACCUSATIF denuncowanje denuncowani denuncowanja
INSTRUMENTAL denuncowanjom denuncowanjomaj denuncowanjemi
LOCATIF denuncowanju denuncowanjomaj denuncowanjach
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.