denunco
Espéranto
Étymologie
- Composé de la racine denunc (« denoncer ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | denunco \de.ˈnun.t͡so\ |
denuncoj \de.ˈnun.t͡soj\ |
| Accusatif | denuncon \de.ˈnun.t͡son\ |
denuncojn \de.ˈnun.t͡sojn\ |
denunco \de.ˈnun.t͡so\
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « denunco [Prononciation ?] »
Voir aussi
- denunco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- denunco sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- denunco sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine(s) ou affixe(s) "denunc-", "-o" présents dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).
Étymologie
- mot composé de denunc- et -o « substantif »
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| denunco \Prononciation ?\ |
denunci \Prononciation ?\ |
denunco \dɛ.ˈnun.ʦɔ\