dengbêj

Étymologie

De deng, voix, et -bêj, radical du présent de gotin, dire.

Nom commun

En kurmandji Masculin sing. Féminin sing. Pluriel
Ézafé principal dengbêjê dengbêja dengbêjên
Ézafé secondaire dengbêjekî dengbêjeke dengbêjine
Cas oblique dengbêjî dengbêjê dengbêjan
Vocatif dengbêjo dengbêjê dengbêjino
Kurmandji

dengbêj

  1. Chanteur, chanteuse.
  2. Barde.
  3. Troubadour.

Variantes dialectales

  • goranîbêj sorani

Synonymes

Références