demoniczny
Étymologie
- Du grec ancien δαιμονικός (« daimonikós ») avec le suffixe -ny.
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Nominatif | demoniczny | demoniczne | demoniczna | |
| Vocatif | |||||
| Accusatif | demonicznego | demoniczny | demoniczną | ||
| Génitif | demonicznego | demonicznej | |||
| Locatif | demonicznym | ||||
| Datif | demonicznemu | ||||
| Instrumental | demonicznym | demoniczną | |||
| Pluriel | Nominatif | demoniczni | demoniczne | ||
| Vocatif | |||||
| Accusatif | demonicznych | ||||
| Génitif | demonicznych | ||||
| Locatif | |||||
| Datif | demonicznym | ||||
| Instrumental | demonicznymi | ||||
demoniczny \dɛ̃mɔ̃ˈɲiʧ̑nɨ\
- Démoniaque.
Nie należy imputować globalnemu mocarstwu ani demonicznych, ani imperialistycznych zamiarów pozaplanetarnej ekspansji.
— (Stanisław Lem, Fiasko, 1987)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
- czarci
- sataniczny
Antonymes
Dérivés
- demonicznie
Apparentés étymologiques
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : demoniczny. (liste des auteurs et autrices)