deklinacja
Étymologie
- Du latin declinatio.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | deklinacja | deklinacje |
| Vocatif | deklinacjo | deklinacje |
| Accusatif | deklinację | deklinacje |
| Génitif | deklinacji | deklinacji |
| Locatif | deklinacji | deklinacjach |
| Datif | deklinacji | deklinacjom |
| Instrumental | deklinacją | deklinacjami |
deklinacja \dɛklʲĩˈnaʦ̑ʲja\ féminin
- (Grammaire) Déclinaison.
- Uczniom trudność sprawiła deklinacja słów rodzaju nijakiego.
- Les élèves ont des difficultés avec la déclinaison des mots neutres.
- Uczniom trudność sprawiła deklinacja słów rodzaju nijakiego.
- (Astronomie) Déclinaison.
Deklinacja biegunów niebieskich wynosi 90 stopni.
- La déclinaison du pôle est de 90 degrés.
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Pologne : écouter « deklinacja [dɛklʲĩˈnaʦ̑ʲja] »
Voir aussi
- deklinacja sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)