deklasować
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
deklasować \de.kla.so.u̯aʧ\ imperfectif transitif
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | deklasuju | deklasujemoj | deklasujemy |
| 2e personne | deklasuješ | deklasujetej deklasujetaj |
deklasujeće |
| 3e personne | deklasuje | deklasujetej deklasujetaj |
deklasuja deklasuju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | deklasowach | deklasowachmoj | deklasowachmy |
| 2e personne | deklasowaše | deklasowaštej | deklasowašće |
| 3e personne | deklasowaše | deklasowaštej | deklasowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | deklasujmoj | deklasujmy |
| 2e personne | deklasuj | deklasujtej deklasujtaj |
deklasujće |
| 3e personne | deklasuj njech deklasuje |
deklasujtej deklasujtaj |
deklasuju njech deklasuja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | deklasował | deklasowałoj | deklasowali |
| féminin | deklasowała | deklasowałe | |
| neutre | deklasowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : deklasujo Présent II : deklasujcy Passé : deklasowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | deklasowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | deklasowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | deklasowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | deklasowacy | deklasowace | deklasowaca | deklasowacaj | deklasowacej | deklasowacy | deklasowace | ||
| GÉNITIF | deklasowaceho | deklasowaceje | deklasowaceju | deklasowacych | |||||
| DATIF | deklasowacemu | deklasowacej | deklasowacymaj | deklasowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | deklasowace | deklasowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | deklasowacym | deklasowacej | deklasowacymaj | deklasowacymi | |||||
| LOCATIF | deklasowacym | deklasowacej | deklasowacymaj | deklasowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | deklasowany | deklasowane | deklasowana | deklasowanaj | deklasowanej | deklasowany | deklasowane | ||
| GÉNITIF | deklasowaneho | deklasowaneje | deklasowaneju | deklasowanych | |||||
| DATIF | deklasowanemu | deklasowanej | deklasowanymaj | deklasowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | deklasowane | deklasowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | deklasowanym | deklasowanej | deklasowanymaj | deklasowanymi | |||||
| LOCATIF | deklasowanym | deklasowanej | deklasowanymaj | deklasowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | deklasowanje | deklasowani | deklasowanja | ||||||
| GÉNITIF | deklasowanja | deklasowanjow | deklasowanjow | ||||||
| DATIF | deklasowanju | deklasowanjomaj | deklasowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | deklasowanje | deklasowani | deklasowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | deklasowanjom | deklasowanjomaj | deklasowanjemi | ||||||
| LOCATIF | deklasowanju | deklasowanjomaj | deklasowanjach | ||||||