deiz
: Deiz
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Non muté | deiz | deizioù |
| Adoucissante | zeiz | zeizioù |
| Durcissante | teiz | teizioù |
deiz \ˈdɛj(s)\ masculin
- Jour.
Un deiz mʼedon o vont dʼar bourk, va cʼhi dʼam heul evel an ordinal, e welis ur cʼhad vihan o treuziñ an hent dek paz dirak Fido.
— (Anjela Duval, Eñvorennoù brezel (1939-1945), in Oberenn glok, Mignoned Anjela & alii, 2000, page 902)- Un jour, alors que jʼallais au bourg, mon chien me suivant comme dʼhabitude, je vis un petit lièvre traverser la route dix pas devant Fido.
Variantes orthographiques
Dérivés
- bemdez
- deiz-ha-bloaz
- deiz-ha-deiz
- deiziad
- deiziadañ
- deiziadur
- deiziañ
- deiziata
- deiziataer
- deizlevr
- demat
- demata
- devezh
- devezhiad
- devezhiañ
- devezhiata
- devezhiataer
- devezhour
- devezhourañ
- digwener
- dilun
- dimeurzh
- diriaou
- disadorn
- disul
- eizhtez
- fest-deiz
- feteiz
- gouloù-deiz
- hanterzeiz
- kreisteiz
- pemdez
- pemdeziek
- pemzektez
- tarzh-deiz
Prononciation
- Nantes (France) : écouter « deiz [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499