| Voir la conjugaison du verbe deificar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | que (yo) deifiquen |
| que (tú) deifiquen | ||
| que (vos) deifiquen | ||
| que (él/ella/ello/usted) deifiquen | ||
| que (nosotros-as) deifiquen | ||
| que (vosotros-as) deifiquen | ||
| que (os) deifiquen | ||
| (ellos-as/ustedes) deifiquen | ||
| Imparfait (en -ra) | que (yo) deifiquen | |
| que (tú) deifiquen | ||
| que (vos) deifiquen | ||
| que (él/ella/ello/usted) deifiquen | ||
| que (nosotros-as) deifiquen | ||
| que (vosotros-as) deifiquen | ||
| que (os) deifiquen | ||
| (ellos-as/ustedes) deifiquen | ||
| Imparfait (en -se) | que (yo) deifiquen | |
| que (tú) deifiquen | ||
| que (vos) deifiquen | ||
| que (él/ella/ello/usted) deifiquen | ||
| que (nosotros-as) deifiquen | ||
| que (vosotros-as) deifiquen | ||
| que (os) deifiquen | ||
| (ellos-as/ustedes) deifiquen | ||
| Futur | que (yo) deifiquen | |
| que (tú) deifiquen | ||
| que (vos) deifiquen | ||
| que (él/ella/ello/usted) deifiquen | ||
| que (nosotros-as) deifiquen | ||
| que (vosotros-as) deifiquen | ||
| que (os) deifiquen | ||
| (ellos-as/ustedes) deifiquen | ||
| Impératif | Présent | (tú) deifiquen |
| (vos) deifiquen | ||
| (usted) deifiquen | ||
| (nosotros-as) deifiquen | ||
| (vosotros-as) deifiquen | ||
| (os) deifiquen | ||
| (ustedes) deifiquen | ||
deifiquen \deiˈfi.ken\