degouezhas
Forme de verbe
| Mutation | Forme | 
|---|---|
| Non muté | degouezhas | 
| Adoucissante | zegouezhas | 
| Durcissante | tegouezhas | 
degouezhas \de.ˈɡweː.(z)as\ ou \di.ˈɡweː.(z)as\
- Troisième personne du singulier du passé défini de l’indicatif du verbe degouezhout.
- Ur moraer breizhat, bet e-pad pell ocʼh ober mone-done etre Dulenn hag an Havr-Nevez, a lavare din penaos, en dro gentañ ma tegouezhas e Dulenn, kentañ ’weljont war o batimant, eo un Iwerzhonad, gant ur gartenn eus kêr, deuet da ziskouez dezho an hent da vont betek an iliz tostañ. — (Visant Seite, Goude bezañ gwelet Iwerzhon, in Al Liamm, no 5, automne 1947, page 12)- Un marin breton, ayant fait pendant longtemps le va-et-vient entre Dublin et Le Havre, me disait que, la première fois qu’il arriva à Dublin, la première chose qu’ils virent sur leur navire, fut un Irlandais, avec un plan de la ville, venu leur montrer le chemin pour aller à l’église la plus proche.
 
- Ali Baba, emezañ pa zegouezhas e ti hemañ, gwall-sioul e vezit diwar-benn ho marcʼhadoù ; da baour ha da ezhommeg e klaskit tremen ha cʼhwi o vuzuliata an aour ! — (Jakez Konan, Ali Baba hag an daou-ugent laer, in Al Liamm, no 36 , 1953, page 18)- Ali Baba, dit-il en arrivant chez lui, tu es bien discret sur tes marchandises ; tu essayes de passer pour pauvre et misérable et tu mesures l’or !
 
- Kreisteiz a dinte e tour an iliz pa zegouezhas er gêr. — (Jorj Le Cler, Ar Poltred, in Al Liamm, no 71, novembre-décembre 1958, page 424)- Midi sonnait au clocher quand il arriva chez lui.