dastumer
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | dastumer | dastumerien | dastumerion |
| Adoucissante | zastumer | zastumerien | zastumerion |
| Durcissante | tastumer | tastumerien | tastumerion |
dastumer \dasˈtỹmːɛr\ masculin (pour une femme, on dit : dastumerez)
- Celui qui rassemble.
- Collectionneur.
- Collecteur.
Dérivés
- dastumer-gwirioù (« percepteur »)
Forme de verbe
| Mutation | Forme |
|---|---|
| Non muté | dastumer |
| Adoucissante | zastumer |
| Durcissante | tastumer |
dastumer \dasˈtỹmːɛr\
- Impersonnel du présent de l’indicatif du verbe dastum/dastumiñ.