dankivá
Étymologie
- Dérivé de danká (« chanter »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | dankivá | dankivayá | dankivatá |
| 2e du sing. | dankival | dankivayal | dankivatal |
| 3e du sing. | dankivar | dankivayar | dankivatar |
| 1re du plur. | dankivat | dankivayat | dankivatat |
| 2e du plur. | dankivac | dankivayac | dankivatac |
| 3e du plur. | dankivad | dankivayad | dankivatad |
| 4e du plur. | dankivav | dankivayav | dankivatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
dankivá \dankiˈva\ bitransitif
- Chantonner (quelque chose).
Prononciation
- France : écouter « dankivá [dankiˈva] »
Références
- « dankivá », dans Kotapedia