dankagá

Étymologie

Dérivé de danká (« chanter »).

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. dankagá dankagayá dankagatá
2e du sing. dankagal dankagayal dankagatal
3e du sing. dankagar dankagayar dankagatar
1re du plur. dankagat dankagayat dankagatat
2e du plur. dankagac dankagayac dankagatac
3e du plur. dankagad dankagayad dankagatad
4e du plur. dankagav dankagayav dankagatav
voir Conjugaison en kotava

dankagá \dankaˈga\ bitransitif

  1. Chanter (quelque chose).

Prononciation

Références