dankagá
Étymologie
- Dérivé de danká (« chanter »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | dankagá | dankagayá | dankagatá |
| 2e du sing. | dankagal | dankagayal | dankagatal |
| 3e du sing. | dankagar | dankagayar | dankagatar |
| 1re du plur. | dankagat | dankagayat | dankagatat |
| 2e du plur. | dankagac | dankagayac | dankagatac |
| 3e du plur. | dankagad | dankagayad | dankagatad |
| 4e du plur. | dankagav | dankagayav | dankagatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
dankagá \dankaˈga\ bitransitif
- Chanter (quelque chose).
Prononciation
- France : écouter « dankagá [dankaˈga] »
Références
- « dankagá », dans Kotapedia