damasquinaras

Voir aussi : damasquinarás

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe damasquinar
Subjonctif Présent que (yo) damasquinaras
que (tú) damasquinaras
que (vos) damasquinaras
que (él/ella/ello/usted) damasquinaras
que (nosotros-as) damasquinaras
que (vosotros-as) damasquinaras
que (os) damasquinaras
(ellos-as/ustedes) damasquinaras
Imparfait (en -ra) que (yo) damasquinaras
que (tú) damasquinaras
que (vos) damasquinaras
que (él/ella/ello/usted) damasquinaras
que (nosotros-as) damasquinaras
que (vosotros-as) damasquinaras
que (os) damasquinaras
(ellos-as/ustedes) damasquinaras
Imparfait (en -se) que (yo) damasquinaras
que (tú) damasquinaras
que (vos) damasquinaras
que (él/ella/ello/usted) damasquinaras
que (nosotros-as) damasquinaras
que (vosotros-as) damasquinaras
que (os) damasquinaras
(ellos-as/ustedes) damasquinaras
Futur que (yo) damasquinaras
que (tú) damasquinaras
que (vos) damasquinaras
que (él/ella/ello/usted) damasquinaras
que (nosotros-as) damasquinaras
que (vosotros-as) damasquinaras
que (os) damasquinaras
(ellos-as/ustedes) damasquinaras

damasquinaras \da.mas.kiˈna.ɾas\

  1. Deuxième personne du singulier () de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de damasquinar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe damasquinar
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
tu damasquinaras
Futur simple

damasquinaras \dɐ.mɐʃ.ki.nˈa.ɾɐʃ\ (Lisbonne) \da.mas.ki.nˈa.ɾəs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du plus-que-parfait de damasquinar.