damascena
Espagnol
Étymologie
- Féminin de damasceno.
Nom commun
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | damasceno | damascenos |
| Féminin | damascena | damascenas |
damascena \da.masˈθe.na\ féminin
- Damascène, habitante de Damas.
Forme d’adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | damasceno | damascenos |
| Féminin | damascena | damascenas |
damascena \da.masˈθe.na\ féminin
- Féminin singulier de damasceno.
Prononciation
- Madrid : \da.masˈθe.na\
- Séville : \da.mahˈθe.na\
- Mexico, Bogota : \da.m(a)sˈse.na\
- Santiago du Chili, Caracas : \da.mahˈse.na\
Italien
Étymologie
- Féminin de damasceno.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | damasceno \da.maʃ.'ʃe.no\ |
damasceni \da.maʃ.'ʃe.ni\ |
| Féminin | damascena \da.maʃ.'ʃe.na\ |
damascene \da.maʃ.'ʃe.ne\ |
damascena \da.maʃ.ˈʃe.na\ féminin
- Damascène, habitante de Damas.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | damasceno \da.maʃ.'ʃe.no\ |
damasceni \da.maʃ.'ʃe.ni\ |
| Féminin | damascena \da.maʃ.'ʃe.na\ |
damascene \da.maʃ.'ʃe.ne\ |
damascena \da.maʃ.ˈʃe.na\
- Féminin singulier de damasceno.
Latin
Étymologie
- Sous-entendant pruna, de Damascenus (« de Damas »).
Nom commun
| Cas | Pluriel |
|---|---|
| Nominatif | damascena |
| Vocatif | damascena |
| Accusatif | damascena |
| Génitif | damascenōrum |
| Datif | damascenīs |
| Ablatif | damascenīs |
damascena \Prononciation ?\ neutre pluriel
Références
- « damascena », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage