daká
Étymologie
- Dérivé de daka (« béton »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | daká | dakayá | dakatá |
| 2e du sing. | dakal | dakayal | dakatal |
| 3e du sing. | dakar | dakayar | dakatar |
| 1re du plur. | dakat | dakayat | dakatat |
| 2e du plur. | dakac | dakayac | dakatac |
| 3e du plur. | dakad | dakayad | dakatad |
| 4e du plur. | dakav | dakayav | dakatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « daká [daˈka] »
Anagrammes
Références
- « daká », dans Kotapedia