dálkkasbuiku
Étymologie
- De dálkkas (« médicament ») et de buiku (« tenon », « cône »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | dálkkasbuiku | dálkkasbuikkut |
| Accusatif Génitif |
dálkkasbuikku | dálkkasbuikkuid |
| Illatif | dálkkasbuikui | dálkkasbuikkuide |
| Locatif | dálkkasbuikkus | dálkkasbuikkuin |
| Comitatif | dálkkasbuikkuin | dálkkasbuikkuiguin |
| Essif | dálkkasbuikun | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | dálkkasbuikon | dálkkasbuikome | dálkkasbuikomet |
| 2e personne | dálkkasbuikot | dálkkasbuikode | dálkkasbuikodet |
| 3e personne | dálkkasbuikus | dálkkasbuikuska | dálkkasbuikuset |
dálkkasbuiku /ˈdalkːɑsbujku/
- Suppositoire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)