człon

Étymologie

Du vieux slave člěnŭ qui donne aussi člen en tchèque (voir ce mot), apparenté à kolano (« genou »)[1], czoło (« front »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif człon człony
Vocatif członie człony
Accusatif człon człony
Génitif członu członów
Locatif członie członach
Datif członowi członom
Instrumental członem członami

człon \t͡ʃwɔ̃n\ masculin inanimé

  1. Segment, partie.
    • Odnóża stawonogów składają się z członów połączonych ze sobą przy pomocy stawów.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Voir aussi

  • człon sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

  1. ↑ « człon », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.