cuivrait
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe cuivrer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Imparfait | ||
| il/elle/on cuivrait | ||
cuivrait \kɥi.vʁɛ\
- Troisième personne du singulier de l’indicatif imparfait de cuivrer.
| Voir la conjugaison du verbe cuivrer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| Imparfait | ||
| il/elle/on cuivrait | ||
| Passé simple | ||
| Futur simple | ||
cuivrait \kɥi.vʁɛ\