cudny
: cudný
Étymologie
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Nominatif | cudny | cudne | cudna | |
| Vocatif | |||||
| Accusatif | cudnego | cudny | cudną | ||
| Génitif | cudnego | cudnej | |||
| Locatif | cudnym | ||||
| Datif | cudnemu | ||||
| Instrumental | cudnym | cudną | |||
| Pluriel | Nominatif | cudni | cudne | ||
| Vocatif | |||||
| Accusatif | cudnych | ||||
| Génitif | cudnych | ||||
| Locatif | |||||
| Datif | cudnym | ||||
| Instrumental | cudnymi | ||||
cudowny \t͡sud.nɨ\
Synonymes
Dérivés
- cudność
Prononciation
- Będzin (Pologne) : écouter « cudny [Prononciation ?] »