cuco
: Cucó
Espagnol
Étymologie
- Du latin cucus.
Nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cuco | cucos |
cuco \ˈku.ko\ masculin
- (Ornithologie) Coucou.
- (Sens figuré) Coquin, gredin.
Synonymes
Dérivés
Apparentés étymologiques
- cuclillo
Adjectif
| Genre | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Masculin | cuco \ˈku.ko\ |
cucos \ˈku.kos\ |
| Féminin | cuca \ˈku.ka\ |
cucas \ˈku.kas\ |
- Attentionné et mignon à la manière des enfants.
Synonymes
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cuco | cucos |
cuco \ˈku.ko\ masculin
- Variante de coco, « croque-mitaine ».
Prononciation
- Madrid : \ˈku.ko\
- Mexico, Bogota : \ˈku.k(o)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ˈku.ko\
- Vila Real, Espagne : écouter « cuco [ˈku.ko] »
Références
- Real Academia Española, Diccionario de la lengua española, 23e édition → consulter cet ouvrage
Portugais
Étymologie
- Du latin cucus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| cuco | cucos |
cuco masculin
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe cucar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | eu cuco |
cuco \ˈku.ku\ (Lisbonne) \ˈku.kʊ\ (São Paulo)
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de cucar.