crocodil
Étymologie
- Du latin crocodilus.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| crocodil \kɾukuˈðil\ | crocodils \kɾukuˈðils\ | 
crocodil [kɾukuˈðil] (graphie normalisée) masculin
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « crocodil [Prononciation ?] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Étymologie
- Du français crocodile provenant lui même du latin crocodilus.
Nom commun
| masculin | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé | 
| Nominatif Accusatif | crocodil | crocodilul | crocodili | crocodilii | 
| Datif Génitif | crocodil | crocodilului | crocodili | crocodililor | 
| Vocatif | crocodilule | crocodililor | ||
crocodil masculin
- (Zoologie) Crocodile.
Voir aussi
- crocodil sur l’encyclopédie Wikipédia (en roumain)