criba

Espagnol

Étymologie

Déverbal de cribar.

Nom commun

SingulierPluriel
criba cribas

criba \ˈkɾi.βa\ féminin

  1. Crible, van.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Voir aussi

  • criba sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe cribar
Indicatif Présent (yo) criba
(tú) criba
(vos) criba
(él/ella/ello/usted) criba
(nosotros-as) criba
(vosotros-as) criba
(os) criba
(ellos-as/ustedes) criba
Imparfait (yo) criba
(tú) criba
(vos) criba
(él/ella/ello/usted) criba
(nosotros-as) criba
(vosotros-as) criba
(os) criba
(ellos-as/ustedes) criba
Passé simple (yo) criba
(tú) criba
(vos) criba
(él/ella/ello/usted) criba
(nosotros-as) criba
(vosotros-as) criba
(os) criba
(ellos-as/ustedes) criba
Futur simple (yo) criba
(tú) criba
(vos) criba
(él/ella/ello/usted) criba
(nosotros-as) criba
(vosotros-as) criba
(os) criba
(ellos-as/ustedes) criba
Impératif Présent (tú) criba
(vos) criba
(usted) criba
(nosotros-as) criba
(vosotros-as) criba
(os) criba
(ustedes) criba

criba \ˈkɾi.βa\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de cribar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de cribar.

Prononciation

Références