credentes
Latin
Étymologie
- De credens (« croyant »).
Nom commun
| Cas | Pluriel |
|---|---|
| Nominatif | credentēs |
| Vocatif | credentēs |
| Accusatif | credentēs |
| Génitif | credentiŭm |
| Datif | credentĭbŭs |
| Ablatif | credentĭbŭs |
credentes \Prononciation ?\ masculin pluriel
Références
- « credentes », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage